*

بسم الله الرحمن الرحيم 

شعور غريب يحيط بي الآن ..مرة أخرى يقف قلمي حائرا لا يدري من أين يبدأ حديث قلبي ...سأترك قلبي يخرج ما في جعبته كيفما يشاء .

الحب ... نعم هو ذلك الحب ...

شعور يألفه قلوب الجميع ...مشاعر تفيض تجاه شخص ما..ترغب في رؤيته...يؤنس وحدتك...تخاف عليه...تقف بجانبه وقتما يكون في حاجة إليك...تسعد لابتسامته...وتحزن لغضبه ...

لكن ذلك الحب اليوم لا يمكن الاستغناء عنه ..هو حب الصديق لصديقه ...

مش عارفة بجد اقول ايه

اصعب حاجة فى العالم ان صاحبك يزعل منك

او انك تزعل منه

انك تبقى ماشي جنبه فى الشارع ومش عاوز تبص فى وشه

اصعب حاجة ان لما يكون صاحبك زعلان منك ومستنيك تعتذر

وانت ولا فى دماغك

تبقى انت متستاهلش انه يحبك او يخاف عليك

ومع الوقت بيستسلم للأمر الواقع وانت بالنسبة له انتهيت 

لو حد يعرف يعيش من غير صاحبه يبقى الانسان ده معقد نفسيا

بيبقى احساس وحش اوي لما تتصل بصاحبك فى التليفون ويرد عليك وهو ملوش نفس يكلمك

ولما تسأله يهرب ويروح لموضوع تاني

حاجة لا تطاق لما تزعل مع صحبك وتفضل لشهرين متكلمتوش ولا حاولت تعرف ايه اللى مزعله وتتصافو بينكوا

ده شهرين

انا مزعلة صاحبتي من سنتين

وبكلمها فى التليفون اطمن عليها بحس انها عاوزة تقفل السكة فى وشى

بفكر كتير اصالحها ازاى ؟

او اعملها ايه 

او ابدأ الكلام معاها ازاى ؟

طب اكلمها امتى 

؟

بكرة ولا النهاردة ولادلوقتي ؟

هتقولي ايه ؟

ولا هتتقبل كلامي ليها ازاى ؟؟

بعيش فى دوامة أسئلة كل يوم وبفكر فى الموضوع ده كتير 

بس السؤال اللي بيتعبني بجد

هي هيبقى عندها استعداد نرجع اصحاب تاني زي مانا عندي استعداد ولا لا ؟

هتقولوا عليا هبلة علشان بحاول ارجع صحوبية بقالها سنتين متعلقة فى الهوا

بس انا عارفة اني غلطت فى حقها كتير

مش مهم نرجع زى الأول

بس على الاقل لما اكلمها ترد عليا كويس

ولما اشوفها متحاولش تهرب مني 

اللى هعمله اني هجيبلها هدية فى عيد ميلادها 

هو بعيد شوية بس هتبقى مناسبة اتلكك بيها عشان اتصل بيها

او حتى اروحلها

ونقعد مع بعض قعدة صفا

هتبقى متعبة 

ليا وليها

بس بعديها هرتاح

حتى لو كان الموضوع بالنسبة لها اتنسى 

بس عشان ضميري يبقى مرتاح

لاني فعلا بحبها

وبعزها اوي

لانها فى يوم كان اسمها صديقتي ...